με αφορμή τη
Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Καρδίτσας
Την Πέμπτη 25/9 είχε
προγραμματιστεί ΓΣ της ΕΛΜΕ Καρδίτσας. Συμμετείχαν κοντά στους 20 καθηγητές (τα
9 ήταν τα μέλη του ΔΣ) οπότε έγινε «ανοιχτό» ΔΣ. Το θέμα ήταν η συζήτηση της
εισήγησης του ΔΣ της ΟΛΜΕ και η απόφαση του τοπικού σωματείου που θα
«κατέβαινε» στη ΓΣ των προέδρων των ΕΛΜΕ το Σάββατο 27/9 στην Αθήνα.
Η απόφαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ
στηρίχτηκε από ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ και εισηγούνταν στον κλάδο το …τίποτα. Επιβεβαίωση
ακινησίας με δόσεις κάποιων δράσεων, έτσι για να μη ξεχνιόμαστε. Μια κατάσταση
που βολεύει και το ΠΑΜΕ που έχει το δικό του «αγωνιστικό» σχέδιο (το
πανελλαδικό συλλαλητήριο στις 1/11).
Έτσι τα δύο προγράμματα αδράνειας
«συναντήθηκαν» με αποτέλεσμα να υπερψηφιστεί από το ΔΣ της ΕΛΜΕ αυτό της ΟΛΜΕ από ΔΑΚΕ και ΠΑΜΕ (4+1
ψήφοι) ενώ η ΕΝΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ανέδειξε την ανάγκη προετοιμασίας ενός μεγάλου
απεργιακού αγώνα με διάρκεια και προοπτική. Πρότεινε «…48ωρη απεργία 22
και 23 Οκτώβρη (κινητοποίηση που θα συγκροτεί τον κλάδο για τις επόμενα
κινηματικά βήματα και με στόχο να κλείσουν πανελλαδικά όλα τα σχολεία ) με
διαδηλώσεις την πρώτη μέρα και νέες συνελεύσεις τη δεύτερη μέρα. Νέα συνέλευση
προέδρων 25 Οκτώβρη για συνέχιση με παρατεταμένο απεργιακό αγώνα.»
Ο κλάδος συμπληρώνει ένα χρόνο
ουσιαστικά αδράνειας ενώ δέχτηκε κύριες και κεντρικού χαρακτήρα ήττες
(διαθεσιμότητα -απολύσεις και (αυτό)αξιολόγηση παρά τη σημαντική αλλά ανεπαρκή
μάχη που δόθηκε).Το προεκλογικό κλίμα μέχρι το Μάη ενίσχυσε την παράλυση και
την αδράνεια. Σήμερα έχουμε ξανά προεκλογικό κλίμα και προστίθεται σ' αυτό το
γενικό και το εσωτερικό του κλάδου με τις εκλογές για τα Υ.Σ (ΠΥΣΔΕ-ΚΥΣΔΕ κλπ).